27.09.2020r

26 NIEDZIELA ZWYKŁA

Bóg nam ufa, a my..., ks. Edward Staniek

Tydzień temu Pan Jezus zapraszał do winnicy robotników. Dziś zaprasza synów. Robotnikom płacił według umówionej stawki, denara za dzień. Synowie powinni pracować razem z ojcami i cieszyć się, że mogą uczestniczyć w tym dziele. W oparciu o te dwie przypowieści Chrystus ukazuje nam, na czym polega tajemnica zawierzenia. Mówi jednocześnie o różnych jej wymiarach. W wyjaśnieniu dzisiejszej przypowieści nawiązuje także do Jana Chrzciciela, przypominając, że Izraelici nie przyjęli jego orędzia.

Chciałbym w dzisiejszej homilii zatrzymać się nad podejściem ludzi do wiary. Teoretycznie rzecz biorąc, możemy stwierdzić, że przed człowiekiem otwierają się trzy perspektywy życia na ziemi. Jedna każe zawierzyć Bogu oraz przyjąć Jego prawo. Oprócz tego należy przyjąć ludzi, których nam posyła i koniecznie otworzyć się na wieczność. Jeżeli człowiek to wszystko uczyni, zacznie żyć w sprawiedliwości, gdyż taki jest właśnie wymiar Bożego prawa. Będzie obdarzał innych ludzi przyjaźnią, ponieważ ci sprawiedliwi, których Bóg posyła, są narzędziami w Jego ręku i chcą budować wspólnotę w duchu braterstwa.

Drugim rozwiązaniem jest wyciągnięcie ręki w stronę przeciwnika Boga. Wraz z tą decyzją człowiek wchodzi w środowisko jego ludzi i przyjmuje jego pojmowanie Bożego prawa. Szatan bowiem zgadza się nawet na jego przestrzeganie, ale tylko tak długo, jak długo służy jego interesom. Zabiega nawet o to, aby jego poddani w wielu punktach nie zapominali o Bożym prawie. Ale zawsze mają o nim pamiętać o tyle, o ile to pomaga człowiekowi żyć w doczesności. Gdy natomiast prawo Boże utrudnia doczesne życie, wtedy już można je przekroczyć. Na tym polega taktyka zła. Człowiek więc wchodzi we współpracę z ludźmi, którzy nie szanują Bożego prawa i żyją według praw egoizmu...więcej

Ez 18,25–28 Bóg nie chce śmierci grzesznika

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

To mówi Pan Bóg:
„Wy mówicie: »sposób postępowania Pana nie jest słuszny«. Słuchaj jednakże, domu Izraela: czy mój sposób postępowania jest niesłuszny, czy raczej wasze postępowanie jest przewrotne? Jeśli sprawiedliwy odstąpił od sprawiedliwości, dopuszczał się grzechu i umarł, to umarł z powodu grzechów, które popełnił.
A jeśli bezbożny odstąpi od bezbożności, której się oddawał, i postępuje według prawa i sprawiedliwości, to zachowa duszę swoją przy życiu. Zastanowił się i odstąpił od wszystkich swoich grzechów, które popełniał, i dlatego na pewno żyć będzie, a nie umrze”.Oto Słowo Boże.

POSŁUCHAJ

Flp 2, 1-11 (krótsza perykopa Flp 2,1–5) Jezus Chrystus wzorem pokory

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:
Jeśli jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli jakaś moc przekonująca miłości, jeśli jakiś udział w Duchu, jeśli jakieś serdeczne współczucie, dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie.
Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich. Niech was ożywia to dążenie, które było w Chrystusie Jezusie.

On, istniejąc w postaci Bożej
nie skorzystał ze sposobności,
aby na równi być z Bogiem,
lecz ogołocił samego siebie,
przyjąwszy postać sługi,
stawszy się podobnym do ludzi.
A w tym co zewnętrzne uznany za człowieka,
uniżył samego siebie,
stawszy się posłusznym aż do śmierci,
i to śmierci krzyżowej.
Dlatego też Bóg wywyższył Go nad wszystko
i darował Mu imię
ponad wszelkie imię,
aby na imię Jezusa
zgięło się każde kolano
istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych,
i aby wszelki język wyznał,
że Jezus Chrystus jest Panem,
ku chwale Boga Ojca.Oto Słowo Boże.

 POSŁUCHAJ 

Mt 21,28–32 Nawrócenie prowadzi do zbawienia

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu:
„Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: »Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy«. Ten odpowiedział: »Idę, Panie«, lecz nie poszedł. Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: »Nie chcę«. Później jednak opamiętał się i poszedł. Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?”.
Mówią Mu: „Ten drugi”.
Wtedy Jezus rzekł do nich: „Zaprawdę powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć”.

.Oto Słowo Pańskie.

   źródło: