29.11.2020r

I NIEDZIELA  ADWENTU – 29.11.2020 (ROK B)

Życie na ziemi, ks. Edward Staniek

Chrystus przypomina, że nasze życie, które znamy, jest ściśle związane z tajemnicą czasu, ono jest wlane w czas. Inna forma życia, której nie znamy, czeka nas w wieczności. Ona jest jedynie zapowiedziana. Trzeba bowiem opuścić czas, by znaleźć się w wieczności. Rzecz ma się podobnie jak z rzeką i oceanem. Rzeką rządzi prawo czasu, woda wciąż płynie, kiedy jednak wpada do oceanu, wytraca prędkość, może się jedynie liczyć z prądami wodnymi lub falowaniem, ale czas określający bieg rzeki w oceanie już nie obowiązuje.

Jezus wzywa, abyśmy umieli w refleksji nad swoim życiem spoglądać na zegarek, na nim bowiem jest zapisana ostatnia godzina naszego życia. Nam nie jest ona znana, natomiast znana jest Bogu. Kto chce wygrać życie, musi się liczyć z tą godziną. Jej tajemnica zmusza do czuwania, czyli  do ciągłej gotowości. Z tej prawdy wynikają następujące konsekwencje:

– Trzeba wykorzystać każdą godzinę, bo stracona jest już nie do odrobienia. Kto zna się na biznesie, ten wie, jak cenna jest każda godzina doczesnego życia. Kto nie ceni czasu, a chce wygrać życie dla doczesności, nie może brać udziału w wyścigu po pieniądze, podobnie ten, kto nie ceni czasu, a chce wygrać życie dla wieczności, nie może brać udziału w wyścigu po nagrodę w niebie. Bóg bowiem najwyżej punktuje mądre wykorzystanie czasu. Lenistwo jest najgroźniejszą wadą, ona bowiem sprawia, że człowiek na ziemi pleśnieje... więcej

Iz 63,16b-17. 19b; 64, 3-7 Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Tyś, Panie, naszym ojcem, „Odkupiciel nasz” to Twoje imię odwieczne. Czemuż, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich dróg, tak iż serce nasze staje się nieczułe na bojaźń przed Tobą? Odmień się przez wzgląd na Twoje sługi i na pokolenia Twojego dziedzictwa. Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił, przed Tobą skłębiłyby się góry. Ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, żeby jakiś bóg poza Tobą działał tyle dla tego, co w nim pokłada ufność.
Wychodzisz naprzeciw tych, co radośnie pełnią sprawiedliwość i pamiętają o Twych drogach. Oto Tyś zawrzał gniewem, żeśmy zgrzeszyli przeciw Tobie od dawna i byliśmy zbuntowani. My wszyscy byliśmy skalani, a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata. My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście, a nasze winy poniosły nas jak wicher. Nikt nie wzywał Twojego imienia, nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie. Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami i oddałeś nas w moc naszej winy.
A jednak, Panie, Tyś naszym ojcem. Myśmy gliną, a Ty naszym twórcą. My wszyscy jesteśmy dziełem rąk Twoich.Oto Słowo Boże.

POSŁUCHAJ

1 Kor 1,3-9 Oczekujemy objawienia się Jezusa Chrystusa

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:
Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i od Pana Jezusa Chrystusa. Nieustannie dziękuję mojemu Bogu za was, za łaskę daną wam w Chrystusie Jezusie. W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie słowo i wszelkie poznanie, bo świadectwo Chrystusowe utrwaliło się w was, tak iż nie doznajecie braku żadnej łaski, oczekując objawienia się Pana naszego Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa. Wierny jest Bóg, który powołał nas do wspólnoty z Synem swoim Jezusem Chrystusem, Panem naszym. Oto Słowo Boże.

 POSŁUCHAJ 

Mk 13,33-37 Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie

Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Uważajcie i czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał.
Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie”.Oto Słowo Pańskie.

29 listopada

"On też będzie umacniał was aż do końca." 1 Kor 1, 8a

Obserwując dzisiejszy świat, człowiek może dojść do wniosku, że wiara w Chrystusa to przeżytek, że to po prostu się nie opłaca. Ile razy widzieliśmy tych, którzy kłamią, oszukują, żyją rozwiąźle i mogłoby się wydawać dobrze im się wiedzie? Mają pieniądze, wysokie pozycje w społeczeństwie, władze i rozkosze i nic sobie nie robią z Przykazań Bożych. Może się zdarzyć w naszym życiu tak, że będziemy chcieli się poddać, zrezygnować,  pójść za światem, który nie patrzy na Boga. Zawsze wtedy pamiętajmy o słowach Chrystusa: "kto wytrwa do końca ten będzie zbawiony". Na drodze naszego życia nie jesteśmy sami. On nas umacnia aż do końca. Jakie są moje motywacje pójścia za Chrystusem?
ks. Mieczysław Dusza SChr 

   źródło: